Ekskluzivno iz Glazgova za Artis magazin Stefan Žarić!
U tekućoj godini , Škotska, a naročito njeno čedo art nuvoa, Glazgov, obeležavaju 150 godina od rođenja svog mezimca, arhitekte i dizajnera koji je zauvek izmenio tok istorije umetnosti a Škotsku upisao u njen kanon – Čarlsa Renija Mekintoša. Domaća istorija umetnosti, često okovana slikarstvom, ovoj revolucionarnoj figuri nije posvećivala mnogo pažnje, te stoga prenosimo ekskluzivni materijal sa izložbe Čarls Reni Mekintoš: Stvaranje Glazgov stila, koju je tokom svog istraživačkog boravka u Ujedinjenom Kraljevstu posetio Artisov saradnik, istoričar mode i dizajna Stefan Žarić.
Ukoliko ste se tokom 2018. godine prošetali ulicama Glazgova, ili to pak planirate da učinite pre njenog konca, dve stvari će vam privući pažnju. Zastave na svakoj svetiljci, i reklame i bilbordi svuda po gradu. Jedna uz drugu, stoje najave dva događaja na koja su Škoti ove godine naročito ponosni: obeležavanje 150 godina od rođenja Čarlsa Renija Mekintoša (1868 – 1928) i evropsko prvenstvo u atletici, čiji je Glazgov domaćin. Retko je naime da se ta dva večita oponenta, dijametralno vrednovana u većini zemalja uključujući i našu, jednako cene. Ipak, ono što me je u Škotsku dovelo jeste Mekintoš, i svojevrsno hodočašće za njegovim ostvarenjima, naročito nakon srceparajućeg i nemilog požara koji je ranije ove godine zadesio njegovo najveličenstvanije ostvarenje – Glazgovsku umetničku školu.
Kako je usled požara škola zatvorena za javnost, a svaki pristup blokiran iz bezbednosnih razloga, druge kulturno-umetničke insitucije i legati koje baštine Mekintoševa dela potrudile su se da ovaj nedostatak svojski nadomeste. Tako su, poput kakvog lova na blago, oživela mesta relevantna za život i rad ovog dizajnera, a gotovo svaki autobus u gradu ukrašen promotivnim materijalom sa izložbe. Nema sumnje, došao sam u grad Čarlsa Renija Mekintoša.
Prva stanica – Kelvingrov muzej i umetnička galerija
Po rečima Dankana Dornana, upravnika mreže glazgovskih muzeja, izložba Čarls Reni Mekintoš: Stvaranje Glazgov stila pruža priliku da se uticaj kreativnog genija jednog dizajnera na identitet grada preispita, kako su ekonomski, inudstrijski i umetnički razvoj Glazgova usko povezani sa Mekintoševim stvaralaštvom. Još značajnije, pored njegovih ostvarenja, na izložbi su predstavljena i dela umetnika koji su uticali na Mekintoševo jedinstveno poimanje dizajna i arhitekture poput Talvina Morisa, Obrija Birdslija, Džesi Marion King, te predmeti poput tekstila, vitraža, japanskih grafika, ilustracija za bajke i kineskog porcelana koje je Mekintoš utkao u svoju poetiku. Kuriozitet izložbe svakako predstavlja veliki broj dela Mekintoševe supruge, Margaret Mekdonald Mekintoš, naročito Majska kraljica i četiri akvarela Godišnja doba. Ovakvom koncepcijom, koja pruža uvid u celokupno stvaralaštvo i život jednog dizajnera istovremeno pružajući i narativ o jednom gradu, izložba je prerasla svoj muzejki okvir i postala svojevrsno otvoreno delo kako ga opisuje Umberto Eko.
Druga stanica – Mekintoš kuća pri Hanterijan umetničkoj galeriji i Kuća za ljubitelja umetnosti
Videti Mekintoševa ostvarenja u muzejskoj postavci je jedno. Videti ih u svom originalnom okruženju, kao što su dve pomenute kuće je nešto sasvim drugo. Gotovo nepodnošljiva belina kojoj je Mekintoš u uređivanju enterijera bio sklon, ponegde oštro presečena upotrebom detalja ruže nastalog u saradnji sa Margaret, otkriva minucioznu, čak i opsesivnu ambicioznost u spajanju funkcionalnog i estetskog kroz geometriju kao opštepriznati jezik modernizma. Upravo iz takve ambicioznosti nastala je jedna od najpoznatijih stolica u istoriji dizajna, stolica Argil, čijih nekoliko primeraka krasi trpezariju Mekintoš kuće. Interesatno je da su u toj kući Mekintoševi i živeli, odnosno da su je živeći u njoj stvarali, a stvarajući u njoj živeli pa tako poseta ovom legatu budi intimne emocije i poštovanje, kao da se susrećete sa Čarlsom i Margaret lično.
Treća stanica – Svetionik
Zgrada nazvana Svetionik, odnosno The Lighthouse, koju je 1895. dizajnirao Mekintoš danas služi kao Centar za dizajn i arhitekturu Škotske. Svetionikom je nazvana zbog tornja koji je Mekintoš dizajnirao, a sa čijeg se vrha može osmotriti ceo grad. Pri manifestaciji Mekintoš 150, Svetionik je izložio makete kako realizovanih tako i nerealizovanih Mekintoševih objekata, te potonje ucrtao na sadašnju mapu grada, stvarajući imaginarni arhitektonski narativ o Glazgovu koji je postojao samo u umu dizajnera.
Četvrta stanica – Čajdžinica
Poslednja stanica u višednevnom umetničkom "lovu" na Mekintoševa ostvarenja pre polaska za Edinburg jeste Čajdžinica, odnosno Willow Tea Rooms. Dve čajdžinice, od kojih je jedna originalna, a druga vrlo verna replika gostionice koja se tu nekada nalazila, interesantne su heritološke jedinice. Pored autentičnog enterijera, ove gostionice igraju se i sa konceptom gastro nasleđa, nudeći originalne čajeve i dezerte iz Mekintoševog doba u okviru svojih menija.
Ispijajući čaj na jednoj od Mekintoševih stolica i gledajući preko mora posetilaca napolje, kroz prozore ukrašene ružinim aplikacijama i tananim metalnim bordurama, okončavam svoje Mekintoš hodočašće. Na pamet mi pada naš dizajner, tako malo izlagan i izučavan – Dragutin Inkiostri Medenjak i njegove stolice. U nadi da će Inkiostri od strane domaće muzeologije doživeti renesansu, pozdravljam se sa Mekintošom, i to ispred murala koji je kao poklon gradu i dizajneru oslikao ulični umetnik Rogue Oner. Mekintoš je svojim sugrađanima poklonio grad koji oni već 150 godina ponosno čuvaju, ne ruše, i ne grade nešto što bi ovaj pulsirajući organizam, sazdan od prošlosti i sadašnjosti na bilo koji način ugrozilo.
Stefan Žarić,
Istoričar umetnosti i mode
Fotografije su u vlasništvu autora teksta ukoliko nije drugačije naznačeno.
© Artis Center 2018
Trenutno nema aktuelnih komentara
Ostavite prvi komentar koristeći polje desno.